حیف که نمیشه از تو گفت

حیف که نمیشه از تو گفت از تو نوشت 

و اِلا مینوشتمت

 با مژه ور میداشتمت  

رو تخم چشم میذاشتمت

بجای قرآن مجید میبردمت رو آینه شمعدونِ جهاز مادرم

تو طاقچه‌ی صندوقخونه میذاشتمت

حیف که نمیشه از تو گفت از تو نوشت

 و اِلا مینوشتمت

 ندیده دوست میداشتمت

بجای برکت خدا میبردمت تو سفره‌ی نقشِ قلم‌کار حریر اصفهون

از دل و جون میذاشتمت

حیف که نمیشه از تو گفت از تو نوشت

و الا مینوشتمت، میبردمت، میذاشتمت لای بر و روی بهار

 تو آب دریای شمال

 میشستمت

میکاشتمت

به جرم بد خاطرخواهی

توی دلم میکُشتمت

به خط خوش تو روزگار به رسم یاد و یادگار تو قصه‌ها

میذاشتمت...

تصدق سر چشات 

یه وقت دیدی نوشتمت.

نگو دیــره

نگو دیــره 

من از ایـن فاصلــه‌ها بدجـوری گـریـه‌م میــگیره

نگو دیــره

مـن از ایـن بیــخودیــا بدجـوری گریــه‌م میــگیـره

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

مرا بـه یــاد آور

بعـــد از مــرگم

اگــه یـه روزی دلـت برام تنــگ شـد

این آلبوم زیبـــا رو بـه یـاد مـن گوش کن

این آلبوم رو بسیـــار دوست دارم

بهار در پاییز ۲- تکنوازی گیتار- آرمیک

https://music.iranseda.ir/DetailsAlbum/?VALID=TRUE&g=18511

نقطه. ته خط

من
در ازای تمام دارایـی‌ام
تنها میخواستم سهامدارِ کوچکی از قلبِ «او»  باشم

من
در منتها علیه جاده‌ی صداقت
با تمام وجود قلب و روحم را تقدیم «او» کردم

اما
هزار هزار افسوس... 

ایکاش 
فقط  برای نشنیدن صدای ترک خوردن قلبی که
تمام عمر برای «او» می‌تپید
حتــی به دروغ
میگفت:
«دوستـت دارم» 

قبله‌گاه

تـُو
قِبلـِـهـ گـــٰاهِـ عـٰاشِقــٰانِـهـ اَمـْــ
وَ چَشمــٰانِـــ  مَنـــْ
دَر طَــوٰافـِــ بــیـ وَقْفـــِهـ‌ اَتـــْـ

. 

و باز دلتنگی

گستاخــیِ خیـالم را ببخش

که حتــی لحظـه‌ای

یادت را رهــا نمی‌کنــد

مسافر بی مجوز

غیـرِ قـانـونـی
از مـرزهــای ذهنـــم عبــور مـی‌کنــی
بــه خیــالم پــا مـی‌گــذاری
و در قلبــم ساکــن مـی‌شــوی
مســافرِ بــی‌مجــوز
مـن اخــراجت نمــی‌کنـم
ســـال‌هاست
تمـــامِ مــن مستعمــره‌ی تــوست